Nu het eind van de Week van het Autisme in zicht is, wil ik dit de wereld in gooien. In de afgelopen maanden heb ik best veel dingen over autisme gedeeld op FaceBook. In de eerste plaats omdat ik vind dat er meer bekendheid moet zijn voor (vrouwen met) autisme, maar ook omdat ik er (hoogstwaarschijnlijk, want ik zit nog in het diagnose-traject) zelf een auti-vrouw ben.
Na een handvol burn-outs en instortingen in mijn volwassen leven, ben ik begin dit jaar begonnen aan het traject om te onderzoeken of er misschien sprake kon zijn van Autisme Spectrum Stoornis (kortweg ASS). Mijn psycholoog was lichtelijk geschokt dat ik nooit eerder 'was opgemerkt', omdat ik (volgens haar) een 'overduidelijk geval' ben van wat vroeger Asperger heette (sinds 2015 heet dit ASS).
Voor vrouwen is het lastiger om een diagnose ASS te krijgen dan voor mannen, het wordt vaak gediagnostiseerd als iets anders. Borderline, depressie en angst- of (in mijn geval) paniekstoornis zijn veelvoorkomende diagnoses die auti-vrouwen krijgen, voordat ze uiteindelijk 'herkend' worden. De symptomen van deze aandoeningen lijken qua uiterlijk wel op autisme, maar zijn niet hetzelfde: de wereld blijft een verwarrende plek voor (vrouwelijke) autisten.
Anyways. Ik deel dit dus omdat het de Week van het Autisme is en omdat ik denk dat het tijd is voor een (eerlijke) update. Dit is wie ik ben en ik vraag om jullie begrip en geduld, terwijl ik probeer uit te vogelen hoe ik mijn leven kan invullen, zonder mezelf elke dag compleet uit te putten.
Over en uit. :)
PS. Partner A. heeft ADHD (wat raakvlakken geeft met ASS) en hij heeft zijn diagnose eerder gekregen dan ik de mijne. Stomme hipster. ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten