Geen aanstelleritis

Gisteren had ik een afspraak met het hoofd van de ASS-afdeling van mijn GGZ-instelling. Dit was de vijfde en laatste afspraak, voordat ik over twee weken mijn adviesgesprek heb staan. 

Ze wilde zeker weten dat er geen comorbide dingen spelen die we moeten aanpakken. 

Na een minuut of dertig zei ze: "Ik heb genoeg informatie voor je dossier. Je behandel-psycholoog zei vanochtend dat je heel nerveus bent voor het adviesgesprek en dat je er slecht door slaapt. Wil je graag weten wat de uitslag gaat zijn?"
Ik: "Eerh, ja, ik wil graag slapen en houd niet van verrassingen."
Zij: "Okee, geen probleem. Het is een overduidelijke diagnose. Autisme. Niet aangeleerd, niet nep*... En je hebt waarschijnlijk PTSS gehad toen je jonger was, als ik je zo hoor. Je bent behoorlijk sterk, maar het is nu tijd dat je jezelf toestaat hulp te zoeken."
Ik: "F-ck. Ik weet niet wat ik nu voel."
Zij: "Je hebt jezelf gediagnostiseerd, je hebt er talent voor. Haha. Maar laat ons het nu maar overnemen. Ga nu bijkomen en over twee weekjes bespreken we het behandelplan."

*Ik denk al ruim een jaar dat ik mezelf autisme heb aangepraat, of dat ik het mezelf heb aangeleerd. Maar dat is dus niet zo. 

Holy moly, deze mevrouw prikte binnen een half uurtje dwars door mijn "alles gaat goed"-masker heen. Niet zeker of ik daar blij mee ben, of niet. Maar het is nu wel echt waar. Ik ben autistisch. 

Sorry

Sorry, even niet zoveel nieuws hier. 

Ik ben bezig met het diagnosetraject. Dat neemt heel veel energie in beslag. Hopelijk heb ik 12 juli de definitieve uitslag. Tot die tijd ben ik me vooral druk aan het maken, omdat ik nog steeds denk dat de uitslag "aanstelleritis" gaat zijn. 

Watch this space! :)

Verjaardag

Ja, ja, ik weet het. Het is mijn verjaardag. Ik ben nu 34 in plaats van 33. Raar, omdat ik nooit kan wennen aan een nieuwe leeftijd (ik zeg al zes maanden dat ik 'bijna 34' ben).

Ook raar, omdat mijn lieve kleine zusje me gisteren mee uit eten nam. Met haar en twee vrienden ben ik pannenkoeken gaan eten. En ik kreeg een giga-berg cadeautjes!

Dankjewel, lieve baby-zus! Love you!

Medicijnen - Update #2

Even een korte update:

Gisteren ben ik weer bij de psychiater geweest. We hebben besloten dat Risperdal een slechte keuze was (psychiater: "Noem het maar gewoon een k*t-medicijn hoor, dat mag best") en dat ik het dus compleet laat vallen. In plaats daarvan gaan we op zoek naar iets dat me helpt met slapen en dat ik kan nemen als er een melt-down dreigt. 

Niet ideaal, want nu raak ik nog steeds overprikkeld, maar wel fijn dat de hoofdpijn weg is en dat ik prikkels in ieder geval weer aan voel komen. 

Oh ja. Niet gerelateerd aan medicatie, maar toch iets dat ik wil melden:

Draaiorgels zouden verboden moeten worden. 

Tot zover. Over en uit. Ik ga mijn hangmat ophangen in de tuin. :)

Zelfzorg

Dit is een lastig onderwerp, want ik ben er niet zo goed in. 

Ik weet dat bepaalde dingen moeten, omdat dat gewoon zo is. Eten, drinken, wc-bezoek, douchen, tanden poetsen en slapen/rusten zijn zo ongeveer wel de basis-dingen, denk ik. Even een lijstje.

- Eten - Doe ik omdat het moet. Ik eet zelden omdat ik honger heb, vaker omdat het een bepaalde tijd is. Lunch heb ik al jaren niet op, dus ik eet alleen ontbijt en avondeten. Ik maak een plan voor (het avondeten van) de hele week en probeer me er aan te houden. Als ik geen partner zou hebben die van afwisseling houdt, zou ik elke week precies dezelfde dingen eten. :)
- Drinken - Doe ik te weinig. Ik heb in mijn planning vijf 'drinkmomenten' staan, waarvan ik er eigenlijk maar twee dagelijks aanhoud. De rest sla ik over, omdat ik het vergeet. Ik heb praktisch nooit dorst. Wel drink ik -heel braaf- bij elke buitenshuis-afspraak een glas water tijdens de afspraak. Omdat dat 'hoort', denk ik. :)
- Bezoek aan wc - Vergeet ik ook vaak. Ik merk vaak niet dat ik 'moet', totdat ik buikpijn krijg en me realiseer dat ik al een hele dag niet naar de wc ben geweest.
- Douchen - K*t. Haat dit met een passie. Onder invloed van Risperdal (zie vorige post) heb ik me een week (!!) niet gewassen, puur omdat het me geen zak interesseerde. Als ik 'clean' ben, douche ik twee (en soms drie) keer per week. Ik vind het een rotgevoel. Het water op mijn vel (of erger: op mijn hoofd), het verschil tussen het warme water en de koude lucht, het afdrogen (en de jeuk van mijn droge huid) naderhand... Bah! Wel heb ik sinds kort mijn douche-handdoeken vervangen door hydrofieldoeken (die je normaal voor baby's gebruikt). Sindsdien is afdrogen niet meer zo heel verschrikkelijk. Maar nog steeds niet fijn.
- Tanden poetsen - Bah! Een tandenborstel doet vaak pijn aan mijn tandvlees, ragers (die ik van de tandarts moet gebruiken) voel ik tot in mijn ruggemerg en tandpasta smaakt vaak vies. Dus hiervoor zoek ik oplossingen. Een zachtere tandenborstel en 'lekkere' tandpasta maken het gebeuren al minder stressvol, maar wat ik met die ragers moet..? Ik ga binnenkort weer naar de tandarts en ga dit overleggen, want elke keer overprikkeld raken is niet zo fijn. :)
- Slapen - Tja. Ik heb een uur rust nodig 's middags, die ik vaak oversla uit eigenwijsheid. En 's avonds slaap ik eigenlijk ook niet zo best. Dus ik sta eigenlijk half-overprikkeld op en heb geen kans om deze spanning kwijt te raken als ik geen rust pak. Dit is een van die dingen die ik echt moet gaan leren, om niet weer burnt-out te raken. 

Zelfzorg is echt niet mijn sterke punt. :)